Aktorki. Portrety to czternaście niezapomnianych spotkań z wielkimi diwami sceny i teatru. W rozmowach z Łukaszem Maciejewskim najwybitniejsze polskie aktorki zdradzają kulisy swojej kariery, dzielą się trzymanymi w tajemnicy wspomnieniami, szczerze opowiadaja o swoich wzlotach i upadkach.

Ta książka to zapis niepublikowanych wcześniej, wyjątkowych rozmĂłw, ktĂłre Łukasz Maciejewski przeprowadził z każdą z bohaterek. To także niezwykłe świadectwo siły i charyzmy wspaniałych, inspirujących kobiet, ktĂłre wywalczyły sobie miejsce w zdominowanym przez mężczyzn świecie teatru i kina.

Jęrusik, Tyszkiewicz, Brylska, Szapołowska, Figura - seksbomby polskiego kina rozpalające zmysły nie tylko PolakĂłw. Fascynujące życiorysy. Oszałamiające kariery. O bohaterkach, ktĂłre zagrały, do dziś wielu śni po nocach: Ala, po ktĂłrej nagim ciele wspinał się krasnoludek w Kingsajzie, Joanna z Lekarstwa na miłość, bogini Kama z Faraona, Livia z Innego spojrzenia, Ewelina Hańska z Wielkiej miłości Balzaka czy Mariola Wafelek z Pociągu do Hollywood. Dziś kino nie kreuje już takich symboli seksu... SEKS, KINO i PRL to trzy wielkie tematy ukazane poprzez historię seksbomb polskiego ekranu, a zarazem obraz epoki, zmieniającej się obyczajowości i miejsca erotyzmu w filmie. Ta książka dla niektĂłrych będzie podrĂłżą w czasie, dla innych wspomnieniem lat młodości, a dla wielu z nas - najlepszym sposobem poznania nieoczywistej strony PRL-u, historii polskiego kina i wciąż intrygujących losĂłw pięciu ikon seksu.

Grażyna Szapołowska obdarzona jest nie tylko urodą, ale niewątpliwym talentem aktorskim. Jest w niej coś nieodparcie kobiecego. (.) Pokazała, iż potrafi zagrać bardzo rĂłżne postaci, a środki artystyczne, ktĂłrymi dysponuje, predestynują ją do rĂłl niejednoznacznych w swej ostatecznej wymowie.Wiesława CzapińskaW autobiograficznej powieści autorka opowiada o emocjonalnej podrĂłży, ktĂłrą odbywa w dwĂłch przestrzeniach: realnej i umysłowej. Pierwsza ma określony czas i miejsce. Jest nim dom w Aninie i okres 13-14 tygodni, w trakcie ktĂłrych umierała matka bohaterki. PoszczegĂłlne zdarzenia zapisane w formie notatek czy relacji stanowią głĂłwną oś utworu i budzą pamięć - czyli drugą przestrzeń. Codzienność przecinają wspomnienia dzieciństwa, planĂłw filmowych, miłości, spotkań, podrĂłży. Obrazami z przeszłości sterują emocje i wrażliwość autorki. Spoza maski zimnej femme fatal przyczepionej jej przez media wyłania się wrażliwy człowiek, uważny obserwator ludzi i otaczającej rzeczywistości.Grażyna Szapołowska urodziła się w Bydgoszczy w 1953 roku. Jest aktorką filmową, teatralną i telewizyjną, producentką, autorką zbioru opowiadań Pocałunki i wspĂłłautorką scenariusza "Pola Negri". Od początku kariery zaznaczała swoją obecność w międzynarodowej kinematografii. W wielu europejskich produkcjach stworzyła znaczące kreacje, za ktĂłre otrzymała liczne nagrody.

Jeszcze tak niedawno, szukając zdjęć na poddaszu, wpadły mi Twoje listy do rąk.
Były w pudełku, ktĂłre pokrył kurz. Kolorowe koperty wysypały mi się na kolana. Otwierałam je pomału i czytałam, przypominając sobie tamten czas. Minęło wiele lat. Dlaczego przechowałam Twoje listy, dlaczego dziś je odnalazłam? Dlaczego szelest kolorowych stron wywołuje uśmiech tamtych wspomnień? [fragment Wstępu]

"Mam wrażenie, że pisząc jestem blisko Ciebie, że rozmawiam z Tobą. Jestem sam w przedziale i mogę spokojnie z Tobą rozmawiać... Bo zdaję sobie sprawę, że moje marzenia mają gliniane nogi. Bo przecież zaledwie przez dwie godziny siedzieliśmy naprzeciw siebie, jeden raz zatańczyliśmy... Bo "nic nas jeszcze nie złączyło, a już wszystko poza nami..." Ale ja wierzę w cud. Tak jak wierzyłem w niego na polskiej granicy, zaglądając do wszystkich aut: miałem nadzieję, że zobaczę Cię, że będziesz tam gdzieś, w drodze nie wiadomo dokąd...
Tak usilnie pragnąłem Cię zobaczyć, że gdyby to się stało, nie byłbym nawet zdziwiony.
Oszalałem, wiem. Do tego jeszcze zanudzam Cię. Co za tupet i bezczelność z mojej strony pisać do Ciebie, nie wiedząc, czy sobie tego życzysz. Już kończę i przepraszam. Jeszcze tylko posyłam Ci jedną seredczną, najserdeczniejszą myśl, uśmiecham się do Ciebie w wyobraźni i odjeżdżam. Tylko dlaczego idziesz za mną krok w krok.
Janusz

Kobiety marzą całe życie o takiej miłości. NiektĂłre mają szczęście ją przeżyć, inne mogą tylko o tym poczytać... Grażyna zabiera nas w świat nasycony tęsknotą i pragnieniami i... przy okazji ukazuje codzienne trudy życia aktorki i matki. Całość osadzona w realiach życia w PRL-u jest dodatkowym atutem tej książki... [Kasia Kowalska]
To jest piękna książka! Ludzie spragnieni są miłości i marzeń. A Grażyna pokazuje, że to wszystko istnieje i można to przeżyć. Taka miłość nigdy nie umiera, bo ma duszę... [Bernadeta Vigil]